مجموعه آثار ابوعبدالرحمن سلمی، نویسنده مشهور نیشابوری، مشتمل بر نوشته‌های گوناگون صوفیانه وی در چهار جلد است. در جلد نخست، پنج نگارش از سلمی قرار دارد که در مجموع پانصد و دو صفحه است: حقائق التفسیر مشتمل بر تفسیر امام جعفر صادق، تفسیر ابن عطا، تفسیر ابوالحسین نوری و تفسیر حسین بن منصور حلاج/ تاریخ الصوفیة/ جوامع آداب الصوفیة/ عیوب النفس و مداواتها/ درجات المعاملات. در جلد دوم، ده نگارش از سلمی قرار دارد که در مجموع پانصد و پنجاه ‌و یک صفحه است: کتاب السماع/ آداب الصحبة و حسن العشرة/ مناهج العارفین/ کتاب نسیم‌الارواح/ کتاب کلام‌ الشافعی فی التصوف/ کتاب‌الفتوة/ الملامتیة و الصوفیة و اهل الفتوة/ رساله مسئلة صفات‌الذاکرین و المتفکرین/ المقدمة فی التصوف و حقیقته/ کتاب ‌الاربعین فی التصوف. باید یادآوری کرد که جلد اول و دوم پیشتر به چاپ رسیده بود و اینک با پیش‌گفتاری جدید از گردآورنده آن، نصرالله پورجوادی به چاپ رسیده است. جلد سوم دارای نوزده رساله از آثار سلمی در پانصد و نود و نه صفحه است که به کوشش نصرالله پورجوادی و محمد سوری، پژوهشگران عرفان و فلسفه اسلامی، گردآوری شده است. در این مجلد هشت رساله تازه درج شده که حتی نام بیشتر آنها نیز در ضمن «فهرست آثار سلمی» نیامده بوده است. یازده رساله دیگر پیشتر در نشریات مختلف در ایران و دیگر کشورها، چاپ شده بود که همگی در این کتاب گردآوری شده‌اند. امتیاز این کتاب در این است که بیشتر رساله‌های چاپ شده، حتی‌المقدور با یک نسخه ‌خطی مقابله شده و اغلاط تصحیح پیشین اصلاح شده است. در مواردی که دسترسی به اصل نسخه ‌خطی ممکن نبوده است تنها به ویراستاری متن و رفع اغلاط آشکار بسنده شده است. عنوان این نوزده رساله اعم از آن دسته از رساله‌هایی که برای اولین بار منتشر شده‌اند یا پیشتر منتشر شده بودند، به‌ترتیب چنین است: کتاب بیان تذلّل الفقراء/ مسألة درجات الصادقین فی التصوّف/ أدب مجالسة المشایخ و حفظ حرماتهم/ کتاب محاسن التصوّف/ حکمٌ منتخبة من أقوال العلماء/ کتاب فصول فی التصوّف/ شرح معانی الحروف/ کتاب الأربعین للصوفیة/ ما التصوّف و من الصوفی؟/ رسالة فی معرفة الله/ رسالة روضة المریدین/ کتاب بیان الشریعة و الحقیقة/ کتاب کلام الشافعی فی التصوف/ مسائل وردت من مکة/ رسالة فی غلطات الصوفیة/ ذکر النسوة المتعبدات الصوفیات/ ذکر آداب الصوفیة فی إتیانهم الرخص/ کتاب سلوک العارفین. پایان‌بخش کتاب، منابع و مآخذ مربوط به رساله‌های هشتم به بعد درج شده است.